За книгите што најмногу влијаеле на делата на Дејвид Боуви

Дејвид Боуви, еден од највлијателните уметници и рок икони на 20 век,  создаваше музика која беше проследена со симболика и референци. Ова не само што го покажа талентот на Боуви како уметник, туку докажа дека Боуви бил страствен љубител на уметноста и литературата. Подолу се дадени некои од книгите што влијаеле и помогнале во обликувањето на уметникот и личноста на Дејвид Боуви.

Инспирацијата за првата хит песна на Дејвид Боуви, „Space Oddity“ од филмот на Стенли Кјубрик 2001: A Space Oddysey не можеше да биде поочигледна. Но, следниот филм на Кјубрик, адаптацијата на романот на Anthony Burgess, „A Clockwork Orange“, е причината поради којашто приказната навистина станува интересна.

Anthony Burgess, A Clockwork Orange (1962)

Приказната за тоталитарната Велика Британија далеку во иднината, „А Clockwork Orange“, чиј протагонист е деликвентниот ученик Алекс, љубител на Бетовен, водач на банда што ги поминува своите ноќи проследени со девијантност и многу амфетамини е еден од најпознатите, култни романи на 20 век. Кјубрик го остави на страна својот планиран биографски филм „Наполеон Бонапарта“ за да направи филмска верзија, откако му беше дадена копија од книгата од сценаристот Тери Јужен, со кого работеше на Dr. Strangelove и се заљуби во приказната. Во 1972 година, Боуви реши наместо да продолжи со неговите „shock value” настапи да направи пресврт во кариерата со ликот „lepper messiah“ Ziggie Stardust, бисексуален вонземјанин – рок ѕвезда со меки црвени влакна и слабост кон асиметричните плетени костими.

Yukio Mishima, The Sailor Who Fell from Grace with the Sea (1963)

Во станот во Берлин, кадешто живееше додека го снимаше албумот „Heroes“, Боуви спиеше под неговата слика на Јукио Мишима, генијалниот јапонски мултихифенат (автор, актер, драматург, пејач, терорист) кој изврши самоубиство со хара-кири во ноември 1970 откако тој и четворицата членови на Татенокаи не успеаја во обидот да предизвикаат државен удар наменет за враќање на моќта на јапонскиот император.

Што беше тоа кое му се допадна на Боуви кај воинствениот мачоизам на Мишима? Можеби фактот дека тоа беше очигледно изведба. Филмскиот историчар Доналд Ричи, кој го познаваше Мишима, чиј талент беше испреплетен со неговото разбирање дека ако се однесуваш онака како што навистина би сакал да бидеш, таков и ќе станеш: you become who you are by practicing.

James Baldwin, The Fire Next Time (1963)

Песната “Black Tie, White Noise” од албумот во 1993 година со истото име е еден од најмалку елиптичните стихови на Боуви и ја претставува можеби неговата најлична изјава на тема раса. Неодамна венчаните Боуви и Иман се кријат од немирите во Лос Анџелес во хотелска соба во 1992 година.  Но, во текот на овој интимен момент, Боуви гледа во очите на неговата сопруга од Сомалија и се прашува дали, и покрај тоа што е добронамерен бел либерал, тој навистина ја разбира нејзината црна боја на кожата или живее во мултикултурен свет на фантазија кадешто поминуваат само рекламите на Benetton. Тој навести дека и самиот се плаши, како познат белец, од немирите предизвикани од толпите на улиците. Под претпоставка дека има дел од Иман кој го споделува нивниот гнев, дали дел од тој гнев е насочен и кон него? Во зачудувачка линија што ја повторува трипати, Боуви се уверува дека Иман – и по продолжение со Al B. Sure! со кого дуетира и кој функционира како еден вид полномошник за Иман во песната – нема да го убие. Тогаш тој признава дека понекогаш се прашува зошто таа нема, со оглед на ужасниот расизам и малтретирањето на црнците од страна на белците низ вековите.

Книгата, која е во два дела, има корени во писмото до внукот на Болдвин на стогодишнината од „еманципацијата“ на black America. Елеганцијата на речениците на Болдвин, со многу подклаузули и богати библиски каденци, е функција на гнев, ист гнев што ги активираше бунтовниците во Лос Анџелес. Исто така, очајна е потребата да се откаже од вистинската врева на белците – лажната национална митологија, белите луѓе се повикуваат да се убедат себеси дека нивните предци биле мудри, фер херои кои секогаш чесно се однесувале кон своите соседи и популации на етничките малцинства.