Што е родова нееднаквост?
Родовата нееднаквост се однесува на општите разлики меѓу различните родови идентитети во однос на статусот, моќта, финансиската состојба, здравјето и можноста за вработување. Нееднаквоста може да резултира поради биолошки, психолошки и социокултуролошки разлики.
Луѓето понекогаш ги користат термините „нееднаквост“ и „неправда“ наизменично, но тие не се исти. Терминот „нееднаквост“ се однесува на разлики, додека терминот „неправда“ се однесува на неправедни разлики што можат да се избегнат.
Родовата нееднаквост и нееднаквост започнуваат во детството. Социјални и економски нееднаквости што ги доживуваат жените се:
пониски стапки на школување
повисоки стапки на невработеност
помалку плати за слична работа
помалку жени на лидерски позиции
повисоки нивоа на стрес и проблеми, како што се згрижување и насилство од интимен партнер
Спротивно на родовата нееднаквост е родовата еднаквост – ситуација кога жените и мажите ќе имаат исти права и можности во сите општествени сектори.
Влијанието на родовата нееднаквост врз менталното здравје
Голем број на проблеми со менталното здравје се почести кај жените. Некои од нив се:
Анксиозност и паника: Постои двојно поголема веројатност дека жените можат да бидат под влијание на генерализирано анксиозно растројство или панично растројство, или пак да развијат депресија за време на нивниот живот, за разлика од мажите.
Обиди за самоубиство: Додека мажите имаат 3,63 пати поголема веројатност да умрат поради самоубиство отколку жените, возрасните жени пријавуваат обиди за самоубиство 1,5 пати почесто од мажите. Ова несовпаѓање може да се должи на мажите кои користат повеќе смртоносни методи од жените.
Нарушувања во исхраната: Постои 4-10 пати поголема веројатност жените да имаат нарушување во исхраната, споредено со мажите.
Посттрауматско стресно нарушување (ПТСН): Постои двапати поголема веројатност жените да развијат посстрауматско стресно нарушување, споредено со мажите.
Постои различна стапка на изложеност и реакции на стресни фактори кај жените споредено со мажите. Жените доживуваат повеќе хронични стресори – на пример, жените имаат тенденција да обезбедуваат грижа за членовите на семејството и другите почесто доверлив извор отколку мажите. Грижата може негативно да влијае на менталното и физичкото здравје на една личност, а старателите имаат повисоки нивоа на стрес отколку оние кои не се старатели.
Жените, исто така, имаат тенденција да доживеат повеќе преоптоварувања во работата, бидејќи тие имаат повеќе обврски и на своите работни места, и со семејството. Во домаќинства со два родитела, дури и таму каде што работат и двајцата родители, жените поминуваат повеќе време извршувајќи ја домашната работа отколку мажите. Исто така, чувствуваат поголем стрес за нивната финансиска состојба отколку мажите, покажа истражувањето на Bank of America (Merrill Lynch survey). Тие особено се грижат за парите во пензија, работат подолго од планираното поради потребата за поддршка на членовите на семејството.
Ова не е изненадувачки, бидејќи повеќе жени живеат во сиромаштија отколку мажите и јазот во платите меѓу мажите и жените за иста или слична работна позиција сè уште постои.
Друг фактор што може да придонесе за поголеми проблеми со менталното здравје кај жените е поголемата стапка на сексуално или физичко злоставување што го доживуваат. Светската здравствена организација (СЗО) известува дека за време на нивниот живот, 1 од 3 жени ќе доживеат физичко или сексуално насилство од интимен партнер или сексуално насилство од друго лице.
Депресијата, ПТСН и анксиозноста се 2-4 пати просечно почести кај жени кои доживеале насилство од интимен партнер. Злоупотребата кај децата е исто така силно поврзана со појавата на депресија.
Слично на тоа, сексуалното вознемирување – што 81% од жените и 43% од мажите велат дека го доживеале – исто така може да доведе до влошување на менталното здравје.
Ефект врз самодовербата
Истражувањата сугерираат дека мажите имаат поголемо ниво на самопочитување од жените – иако овој јаз може да биде поизразен во западните општества. Овие разлики во самодовербата можат да произлезат од различните стандарди за убавина кај мажите и жените во западните култури. Објектифицирањето и раната сексуализација на жените можат да предизвикаат вознемиреност, срам, ниска самодоверба, депресија и нарушувања во исхраната. Идеализацијата на ниската телесна тежина е уште едно големо општествено прашање, и веројатно игра улога во почетокот на нарушувањето во исхраната. Според Националното здружение за нарушувања во исхраната, анксиозното растројство го зголемува ризикот од нарушување во исхраната. Знаеме дека жените имаат поголема веројатност да доживеат анксиозност поради низа биолошки и општествени фактори. Проблемите со објектифицирањето на женското тело можат да резултираат и од други женски искуства, како што се бременост или менопауза, или сериозни хируршки процедури како мастектомија за карцином на дојка.