Долгогодишните напори на САД да влијаат врз развојот на демократијата во Авганистан и на кое било друго место во светот, всушност, никогаш не им оделе во прилог на жените и нивните права.
Во јули, поранешниот претседател на Соединетите држави и воен злосторник, Џорџ Буш, се жалеше за претстојното повлекување на американските војници од Авганистан, речиси 20 години откако нареди инвазија на земјата.
Авганистанските жени и девојки, предупреди Буш, ќе претрпат „неискажлива штета“ поради американското заминување – иронична проценка, во најмала рака, од човекот што започна „војна против тероризмот“, која досега уби повеќе од 47.000 цивили (вклучително и жени) само во Авганистан и придонесе на исселување на милиони лица надвор од државата.
За да бидеме сигурни, маките на Авганистанките во рацете на Талибанците од самиот почеток понудија корисен изговор за уништување на американската војска.
Долго пред да се случат нападите на 11 септември, американските политичари, познати личности и самопрогласени феминистички активисти се залагаа за „ослободување“ на жените во Авганистан, кое практично се искористи со империјални геостратешки интереси.
Во ноември 2001 година, месец по започнувањето на инвазијата на Буш, тогашната прва дама Лора Буш добротворно се залагаше преки американските медиуми да ги увери слушателите дека „борбата против тероризмот“ истовремено е „борба за правата и достоинството на жените“, и дека маката на авганистанските жени и деца е „прашање на намерна човечка суровост извршена од оние кои бараат да ги заплашат и контролираат“.
Во своето обраќање на радио, првата дама со право потврди дека „цивилизираните луѓе ширум светот зборуваат со ужас, не само затоа што жените и децата во Авганистан страдаат, туку и затоа што, во Авганистан, го гледаме светот кој терористите би сакале да ни се наметнат на останатите “.
Што се однесува до светот што самата глобална суперсила веќе им го наметна на сите други, не се споменува меѓународната кризна состојба која во име на вакви цивилизациски напори како што се санкциите на САД врз Ирак, кои до 1996 година предизвикаа смрт на околу половина милион луѓе.
Навистина, транспарентно ориенталистичката цивилизациска мисија на САД во Авганистан-дел со вековна колонистичка реторика на Блискиот Исток и пошироко-станува уште повеќе мачна кога ќе се потсетиме на американското досие на транспарентно нецивилизирано однесување на жените ширум светот.
Aмериканската војна против претпоследната претпочитана егзистенцијална закана – комунизмот – директно ја постави сцената во Авганистан за подемот на „терористичката закана“, постојат многу други индикации дека САД всушност никогаш не работеле за подобрување на многу жени во земјата.
Како што коментира Рафија Закарија – авторка, против белиот феминизам – во една статија за The Nation, белите феминистки во САД од самиот почеток одлучија дека „војната и окупацијата се од суштинско значење за ослободување на Авганистанките“, без разлика на она што баш оние жени кои беа најмногу засегнати од оваа ситуација мислеа.
Очигледно, потребно е посебно ниво на империјална заблуда да се мисли дека можете да ги бомбардирате и окупирате жените во разновидна слобода во која тие не сакаат да бидат бомбардирани и окупирани.
Закарија додава дека стотици милиони долари развојна помош што САД „ги внесоа во својот спасител-индустриски комплекс и се потпираа на претпоставката на феминистките од вториот бран дека ослободувањето на жените е автоматска последица на учеството на жените во капиталистичката економија“- очекувана, но ужасно погрешно претпоставка со оглед на угнетувачката патријархална природа на капитализмот и империјализмост.
Но, додека сличните на Џорџ Буш продолжуваат да ја осудуваат „неискажливата штета“ што ќе ги снајде Авганистанките по повлекувањето на американската војска, исто така, вреди да се размисли за штетата што самата американска жена ја направи од патријархалното капиталистичко општество – преку трошење на трилиони долари за војни во странство – наместо за здравствена заштита или грижа за деца или за нешто друго што може да биде од корист на просечната жена или човек отколку, како што знаете, просечниот американски воен изведувач или корпорација.