Невозможно е да се игнорираат климатските промени по настаните во 2021
2021 беше далеку од совршена година. Но, конечно, се чини дека властите на глобално ниво почнаа да обрнуваат внимание на климатските промени.
Знаеме дека човековата активност придонесува за климатските промени веќе со децении. До 1950-тите, научниците почнаа да предупредуваат, а до 1980-тите – со раните знаци на затоплување на планетата станаа јасни. Реално, имавме четири децении да направиме нешто. Сепак, емисиите во голема мера се зголемуваат секоја година. Секој показател што го имаме вели дека ако не ги намалиме значително нашите емисии на стакленички гасови до крајот на деценијата, ние сме осудени на иднината на речиси неиздржливи услови.
За прв пат по долго време, промените почнаа да се забележуваат. Во 2021 година беа започнати можеби најзначајните чекори кон справување со климатските промени во историјата, од корпорациите кои ги прифатија целите за нето-нула емисии до нациите и владите ширум светот кои изнесоа значајни политики за намалување на нашето влијание врз планетата. Оставајќи го настрана горливото прашање дали нешто од тоа е доволно да биде важно, начинот на кој разговараме и пристапуваме кон климатските промени секако се смени оваа година.
Климатските промени не беа секогаш поларизирачко прашање. Тоа беше едноставно реалност поддржана од мнозинството на научната заедница и прифатена од политичарите и пошироката јавност. Тогаш конзервативните медиуми и индустријата за фосилни горива влегоа во кревет и почнаа да сеат сомнеж со дезинформации. Како резултат на тоа, климатските промени веќе со години се третираат како партиско прашање – нешто на што јавноста е поделена поради различните идеологии, наместо поради подмолното продавање лаги.
Но, во 2021 година, се чини дека тоа почна да се менува. Во САД, 6 од 10 Американци сега ги гледаат климатските промени како сериозен проблем, значителен пораст од пред само неколку години. Повеќе од половина од населението смета дека решавањето на ова прашање е критично за нашата иднина, а скоро 60% од гласачите изразија поддршка за приклучувањето на САД (добро, втор обид за приклучување) кон Парискиот климатски договор.
Не само што луѓето изгледаат поприлагодени на фактот дека климатските промени се реални и итни, туку тие исто така се поспремни да преземат лична акција за да се решат. Анкетата спроведена во 2021 година покажа дека 80% од Американците би биле подготвени да го променат своето однесување за да се борат против климатските промени. Тоа е мало чудо, бидејќи Американците се двоумат да променат во основа нешто во име на колективното добро (гестикулации во насока на тековната пандемија).
Можеби најшокантен е фактот што дури и републиканците се чини дека се помируваат со климатските промени. Не, не нивниот претседателски кандидат, ниту повеќето од нивните избраници, но барем некои од гласачите на партијата се вразумуваат. Се чини дека сè повеќе има чувство меѓу конзервативните гласачи дека климатските промени се реални: речиси половина сега се на страната на науката. Некои републикански политичари дури почнаа да се пресметуваат со ова, иако се двоумат дали да ја прифатат чистата енергија – веројатно затоа што имаат многу чекови во касата на нивната кампања со потписи на нафтени директори на нив.
Грета Тунберг создаде ново мото за да опише како политичарите и избраните функционери се справувале со климатските промени досега: „Бла, бла, бла“. Сето тоа беше сведено на разговор и многу малку акција, и покрај неколкудецениските состаноци и ветувања. Ниту еден од нив не изнесува многу повеќе од некои звучни зборови и поволни соопштенија за печатот. Парискиот договор, кој сега е стар пет години, беше во голема мера неефективен и не ги натера земјите да го променат однесувањето, ниту пак да дадат значајни ветувања за тоа. Така, скептицизмот е оправдан секогаш кога некој светски лидер ќе каже дека конечно ќе се справат со климатските промени.
Но, оваа година, се чувствува како да има барем малку повеќе намера зад ветувањата. Обединетите нации беа домаќини на 26-тата конференција за климатските промени, и иако беше настан со длабоки недостатоци среде пандемија, тој резултираше со некои значајни ветувања. 105 земји потпишаа ветување за намалување на емисиите на метан за 30% пред крајот на деценијата. Уште еден меѓународен акт, исто така потпишан од повеќе од 100 нации, ветува дека ќе го промени трендот на уништување на шумите и ќе стави нов акцент на зачувување на суштинското земјиште и екосистемите. Повеќе од 40 земји се приклучија на договорот за ставање крај на употребата на јаглен за производство на енергија, а 20 земји и повеќе се потпишаа на актот со кој ќе се прекинат странските инвестиции за фосилни горива.