Осаменоста за време на пандемијата најмногу ги погодува младите 

Пандемијата на коронавирус предизвика друг вид на распространета болка, велат истражувачите од Харвард: осаменост.

Повеќе од една третина од 950 Американци пријавиле дека се чувствуваат осамено барем „често“ во претходните четири недели, според неодамна објавената анкета на истражувачите од Факултетот за образование на Харвард, спроведена во октомври. Тоа е повисоко од четвртина од испитаниците потврдија дека чувствувале сериозна осаменост во два месеци пред пандемијата, а 28% од испитаниците изјавиле дека доживеале зголемување на чувството на осаменост. Младите, а особено младите мајки се чувствувале изолирани, се вели во истражувањето.

Социјалното нарушување ги погоди луѓето на огромен број начини: Студент на факултет што живее дома може да се чувствува отсечен од неговиот вообичаен социјален живот, додека преморениот родител може да се чувствува одвоен од неговиот вообичаен систем за поддршка. Па дури и луѓето кои успеваат да негуваат активен социјален живот – најчесто на социјалните мрежи, сè уште може да се чувствуваат исклучени.

Но, можно е да се преземат чекори за намалување на осаменоста, вели Ричард Вајсбурд, виш предавач на Факултетот за образование на Харвард, кој го режира проектот „Создавајќи се грижиме заеднички“, кој ги проучувал односите меѓу заедниците и семејствата во текот на пандемијата.

Како се разликува осаменоста според возрасната група?

„Мислам дека во нашата свест е дека постарите се оние кои се осамени, но всушност, и младите се осамени“, вели д-р Вајсбурд. Нивоата на осаменост кај младите во доцните тинејџерски години и раните 20-ти биле најголеми кај возрасни на возраст од 18 до 65 години: 61% од младите на возраст од 18 до 25 години пријавиле сериозна осаменост во претходниот месец, во споредба со 24% кај возрасни на возраст од 55 до 65 години, според истражувањето, кое беше објавено во извештајот на проектот „Да се ​​грижиме едни за други заедно“.

Дури и без пандемија, доцните тинејџери и раните 20-ти можат да бидат комплицирани. „Тие не се приврзани за нивните семејства и може да се борат со некои одлуки што го дефинираат животот“, од врските до кариерите, вели тој. Нормално е интензивно социјално време и врските со врсниците честопати се многу важни. „Поради пандемијата, тие немаат пристап до младите на ист начин“, додава тој.

Дали има други групи кои се особено осамени?

Мајки на мали деца исто така пријавиле високо ниво на осаменост. Додека вкупно 35% од родителите пријавиле честа осаменост, особено кај мајките тој број се искачи на 51%. Д-р Вајсбурд вели дека пандемијата создала огромен стрес кај мајките, истовремено исцрпувајќи ги нивните социјални резерви и ограничувајќи ја нивната способност да ги надополнуваат врските.