Билјана Нешиќ е мајка на тринаесетгодишно момче со пречки во развојот, а годинава покрена акција против фрлање петарди за новогодишните и божиќните празници. Акцијата е иницирана во желбата да се мотивираат сограѓаните, но и пошироко, да не фрлаат петарди и други пиротехнички средства, на чиј звук исклучително лошо реагираат многу лица со попреченост.
Билјана изработила плакати со натписи „Не фрлај петарди“ и „Уживајте во празнувањето на празниците, но дозволете ми и мене да уживам“ кои ги оставила во неколку локали во Белград за граѓаните да можат да ги залепат во ходниците на нивните згради. Бидејќи нејзината акција наиде на огромен одзив на Твитер, луѓе од различни места реагираа, така што овие плакати ќе бидат масовно залепени во градовите низ Србија во наредните денови.
Нејзината мотивација за започнување на оваа акција #StopPetardama е токму поради тоа што има син со аутизам кој секоја новогодишна ноќ ја поминува со рацете на уши.
„Од 12 и пол, кога веќе почнуваат огнометите и петардите, а додека сето тоа не се смири, тој ги држи рацете на ушите и повторува: „не сакаш петарди, не сакаш петарди“, а потоа треба да помине време да се смири и да заспие. Воедно е дете кое има релативно блага реакција, со оглед на тоа какви реакции имаат другите деца, особено децата со аутизам затоа што се преосетливи на звуци, но и деца со други видови нарушувања.“
Таа истакна дека овие бурни реакции на звукот на петардите можат да бидат огромен проблем, особено затоа што некои деца, покрај врескањето и паниката што ја чувствуваат поради стресот и стравот, се удираат себеси или своите најблиски кои се обидуваат да ги смират. Некои деца не можат да се смират на друг начин освен со лекови за смирување, кои обично се даваат само во екстремни случаи.
Нејзината цел е да го привлече вниманието на проблемот со кој се соочуваат децата со аутизам и други развојни нарушувања во овој период од годината.
Веќе извесно време се водат кампањи против фрлање петарди за да не се загрози здравјето и состојбата на нашите миленици, но ретко кој зборува за штетното влијание врз децата и лицата со посебни потреби.
„Свеста за тоа е недоволно развиена, како и нашата свест за се што е поврзано со луѓе со аутизам. За жал, нашиот менталитет е таков што семејствата се трудат да ги оттргнат од јавноста и никого да не „замараат“. Затоа, тие не се во ничие око и никој не знае што им се допаѓа, што им пречи, што им го олеснува или отежнува животот.“
Билјана изјави дека покрај плакатот би било убаво родителите уште од мали да ги научат децата на солидарност и заштитнички однос кон своите сограѓани, истакнувајќи дека тоа ќе создаде атмосфера за која и самите ќе знаат дека е сосема бесмислена траума.